والدین خوب- چطور پدر و مادر خوبی برای فرزندمان باشیم

علی رغم وجود روش‌های ثابت شده برای تربیت غلط مانند سوء استفاده، بی‌توجهی و یا زیاده‌روی، هیچ راه کامل و درستی برای اینکه پدر و مادر خوبی باشیم، وجود ندارد. با این حال کارشناسان فرزند پروری، توصیه‌هایی برای اینکه چطور والدین خوبی باشیم، ارائه کرده‌اند که در این مقاله به آن‌ها می‌پردازیم.

چطور پدر و مادر خوبی برای فرزندمان باشیم

والدین از زمانی که فرزندشان متولد می‌شود، میل شدیدی به مدیریت، هدایت و کنترل او دارند. حتی زمانی که فرزندشان به اندازه کافی بزرگ شده است که بتواند زندگی خود را مدیریت کند. این در حالی است که تحقیقات نشان داده‌اند، پدران و مادرانی که برای فرزندشان، فضایی برای کشف، رشد و مهم‌تر از همه شکست فراهم کرده‌اند، در فرزند پروری موفق‌تر بوده‌اند.

البته هیچ پدری و مادری نباید اجازه دهد که فرزندان سلامتی خود را به خطر بیندازند، قوانین خانه را زیر پا بگذارند و مسؤلیت‌ها و تکالیف مدرسه را انجام ندهند. اما فراتر از این مسائل، فرزندان باید برای ساختن یک زندگی، رسیدن به ثبات و انتخاب کردن و پذیرفتن پیامدهای انتخاب‌ها آماده شوند و رشد اجتماعی، عاطفی و فکری آن‌ها تکمیل شود که در نهایت به پیوند قوی میان والدین خوب و فرزندان منجر شود.

ساختن یک خانه شاد

تصور غلطی در مورد نیاز فرزندان به پدر و مادر وجود دارد. اغلب والدین فکر می‌کنند فرزندان در کوچک‌ترین موارد به نظر و تصمیم آن‌ها نیاز دارند در صورتی که اینطور نیست. نیازهای ضروری نظیر عشق، امنیت عاطفی، گفتگو، داشتن اعتبار و مسؤلیت، گذراندن وقت بیرون از خانه و یافتن فرصت‌های بازی و یادگیری وجود دارند که والدین خوب باید تلاش کنند تا به بهترین شکل فراهم شوند. پدران و مادرانی که بتوانند روی تامین نیازهای ضروری تمرکز کنند و در ریزه کاری‌ها و جزییات کمتر مهم گرفتار نشوند، والدین خوب محسوب می‌شوند و فرزندان نیز از تعامل با آن‌ها لذت می‌برند.

برای ساختن یک خانه شاد می‌توانید از راهکارهای زیر بهره ببرید:

• انجام دادن برخی کارها به صورت روزانه با همراهی فرزندان، راهکار قدرتمندی است که می‌تواند به بهبود ارتباط با فرزندان و تقویت احساس امنیت عاطفی در آن‌ها کمک کند. سرو یک وعده غذایی کنار یکدیگر، بیرون رفتن از خانه برای کاری ساده مانند پیاده‌روی، گوش دادن به موسیقی، مرور اتفاقات روز و حتی گفتن شب بخیر، نظم ثابتی در زندگی خانوادگی ایجاد می‌کند که ثبات را به فرزندان می‌آموزد و هدف شما برای والدین خوب بودن را تسهیل می‌کند.

• گفتگو با فرزندان برای رشد عاطفی و گسترش دایره واژگان آن‌ها ضروری است. گفتگوهای غیر رسمی، شوخی کردن، مرور خاطرات خنده‌دار و صحبت کردن درباره موضوعات هیجان برانگیز مهارت‌های اجتماعی فرزندان را تقویت می‌کند که در بزرگسالی تاثیرات مثبت بسیاری دارد.

• گاهی پیش می‌آید که فرزند خود را برای شام صدا می‌زنید اما او در با تاخیر سر میز شام می‌آید. وقتی پیگیری می‌کنید، متوجه می‌شوید که او عمیقا مشغول بازی است. در این مواقع، به عنوان والدین خوب درک موقعیت او کاری است که باید انجام دهید. به او زمان بدهید تا بازی‌اش را به پایان برساند و سپس به شما ملحق شود. حتی می‌توانید دقایقی او را همراهی کنید. به این شکل می‌توانید از مقاومت او در برابر خواسته‌های خود جلوگیری کنید.

• تحقیقات اخیر نشان داده‌اند بچه‌هایی که با یک حیوان خانگی زندگی می‌کنند، مسؤلیت پذیری و همدلی را می‌آموزند و مهارت‌های زبانی آن‌ها نیز رشد پیدا می‌کند. همچنین این کودکان کمتر دچار مشکلات رفتاری و درگیری با هم‌سالان می‌شوند. طبق نتایج تحقیقات، مشارکت فعال کودکان در مراقبت از حیوان خانگی، تاثیرات مثبت چشمگیرتری دارد.

همراهی

اینکه بخواهید پدر و مادر کاملی باشید، انتظار غیر ممکنی است. اما می‌توانید جزو والدین خوب باشید. گوش دادن، حمایتگر بودن، تشویق به فعالیت و خلاقیت و ایجاد یک ساختار ایمن خانوادگی کارهایی است که می‌توانید انجام دهید تا به رشد فرزندانتان کمک کنید.

عبور از مرزها، انتقاد از بچه‌ها، مقایسه آن‌ها با دیگران حتی خواهر و برادر خود، مقابله ناسالم با استرس، مدیریت و برنامه‌ریزی برای فرزندان به جای شناخت نیازها و آموزش تصمیم‌گیری از کارهای است که باعث می‌شود نتوانید نقش مهم و تاثیرگذار خود در رشد مهارت‌های فرزندان را به شکل درست ایفا کنید.

بسیاری از والدین بر این باورند که باید کودکان را همیشه کنترل کنند و آن‌ها را به سمت علایق خودشان هدایت می‌کنند تا همان چیزی بشوند که خودشان آرزویش را دارند. چنین والدینی ممکن است هنگامی که کودکان در برابر خواسته‌های آن‌ها مقاومت می‌کنند، شوکه و خشمگین شوند. درگیری فرزندان با چنین والدینی بر سر علایق می‌تواند سال‌ها به طول انجامد.

والدین خوب بر روی مسؤلیت‌ها و انتظارات اولیه از زندگی روزمره تمرکز می‌کنند و در عین حال برای درک خلق و خو و نیازهای عاطفی فرزندان خود تلاش می‌کنند. چنین والدینی می‌توانند ارتباط مؤثری با فرزندان خود برقرار کنند و آن‌ها را برای کشف و پیگیری علایق خود همراهی می‌کنند.

والدین نباید در موضوع فرزندپروری به رابطه عاطفی میان یکدیگر آسیب بزنند. والدین خوب با تقسیم وظایف و مسؤلیت‌ها می‌توانند با سازگاری بیشتری با فرزندان خود برخورد کنند. در برخورد سازنده با کودکان، باید یک گام به عقب برگردید و دلیل رفتار او را بیابید. ممکن است دلیل عصبانیت او، گرسنگی باشد، ممکن است به دلیل ساعات طولانی نداشتن فعالیت بدنی، نیاز شدیدی به بازی پیدا کند و از شما بخواهد که او را همراهی کنید.

حمایت عاطفی

هنگامی که والدین مضطرب و نگران هستند، ممکن است کودکان نیز مضطرب و نگران شوند. پدر و مادری که با کودک خود درباره نگرانی‌های بزرگسالان صحبت می‌کند، نمی‌توانند الگوسازی درستی برای آموزش مهارت‌های مقابله‌ای ایجاد کنند. چنین والدینی ممکن است غیر قابل اعتماد باشند، به قول خود عمل نکنند و موجب ایجاد اضطراب در فرزندان خود می‌شوند. همچنین والدینی که تمامی منابع استرس مانند بر عهده گرفتن وظایف دشوار را از بین می‌برند، ناخواسته کودکانی تربیت می‌کنند که ممکن است در مقابله با چالش‌ها و استرس‌ها با مشکل مواجه شوند.

والدین خوب زمانی را برای گوش دادن به صحبت‌های فرزندان اختصاص می‌دهند، نگرانی‌های آن‌ها را جدی می‌گیرند، حمایت آن‌ها همیشگی است و به کودکان اجازه می‌دهند مشکلات خودشان را حل کنند و وقت زیادی برای بازی به آن‌ها می‌دهند، می‌توانند نقش مؤثری در رشد مهارت‌های فرزندان ایفا کنند.

کودکان در موقعیت‌های مختلفی ممکن است دچار استرس و نگرانی شوند. در مطب دکتر، جشن تولد، قبل از آزمایش‌های پزشکی و غیره موقعیت‌هایی هستند که موجب اضطراب در کودکان می‌شوند. بسیاری از مواقع صرف گفتن “آرام باش” کارساز نیست. باید آن‌ها را به کشیدن نفس عمیق تشویق کنید، اجازه دهید درباره عامل نگرانی صحبت کنند و اگر می‌توانید از شوخی برای از بین بردن استرس کمک بگیرید. به عنوان والدین خوب از طریق این موقعیت‌های کوچک و آسان می‌توانید نحوه مقابله با استرس را به فرزندان بیاموزید و آن‌ها را برای مواجه شدن با استرس‌های بزرگ‌تر در آینده آماده کنید.

سخن پایانی

والدین خوب بودن دست نیافتنی نیست. می‌توان با استفاده از راهنمایی‌ها و توصیه‌های ثابت شده، مسؤلیت خود به عنوان پدر و مادر را به شکل خوبی به انجام رساند تا مهارت‌ها و توانایی‌های کودکانمان به بهترین شکل پرورش یافته و به تکامل برسند. تصورات و برخوردهای ناسالمی در فرزند پروری وجود دارد که مانع رشد اجتماعی، فکری و عاطفی کودکان می‌شود. در این مقاله با ارائه پیشنهادات و راهکارهایی تلاش کردیم شما را در مسیر والدین خوب بودن راهنمایی کنیم.

سوالات متداول

چگونه می‌توانیم پدر و مادر کاملی باشیم؟

نه تنها پدران و مادران نمی‌توانند والدین کاملی باشند، فرزندان نیز کامل نیستند. اما می‌توان برای دستیابی به اهداف ضروری مثل امنیت عاطفی تلاش کرد تا رابطه شاد و پیوند عمیقی میان والدین و فرزندان ایجاد شود. این نکته را نیز فراموش نکنید برنامه‌ریزی بیش از حد برای کودک با این هدف که پدر و مادر کاملی برای او باشید و تمام فرصت‌های ممکن را در اختیار او بگذارید، روش مناسبی نیست. تلاش کنید فرزندانی دوست داشتنی و با اعتماد به نفس کافی پرورش دهید که بتوانند علاوه‌بر پیگیری علایق خود، توانایی شکست خوردن و دوباره شروع کردن را نیز پیدا کنند. به این شکل می‌توانید والدین خوب باشید.

آیا اشتراک گذاری تصاویر و ویدئوهای کودکان تاثیر منفی دارد؟

همان‌طور که در شبکه‌های اجتماعی به وفور می‌توانید ببینید، بسیاری از والدین تصاویر و ویدیوهای فرزندان خود از سنین نوزادی تا کودکی را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند. آن‌ها اغلب یا موضوع طنز دارند و یا صرفا احساسات صمیمانه را منتقل می‌کنند. اما این توجیه مناسبی برای این میزان اشتراک گذاری افراطی نیست و والدین خوب باید به این موضوع توجه کنند که ممکن است فرزندشان در سنین نوجوانی و جوانی از منتشر شدن تصاویر و ویدئوهای کودکی خود احساس شرمندگی یا شرمساری داشته باشد. حریم خصوصی موضوع بسیار مهمی است که والدین باید از همان دوران نوزادی آن را رعایت کنند.

منبع

www.psychologytoday.com