یازده علامت كه نشان می دهند در حال دوری کردن از احساسات هستید

دوری کردن از احساسات

براي بيشتر افراد بروز احساسات، خوشايند نيست و گاهی این حالت دوری کردن از احساسات منطقي هم به نظر ميرسد چراکه بسياري از ما در يك محيط احساسات گريز پرورش يافته ايم و به ما در مورد ويژگي هاي ذهن، روان و احساسات آموزشي داده نشده است. به ما گفته شده كه بايد احساسات خود را كنترل كنيم در حاليكه واقعيت اين است كه احساسات تحت كنترل ناخودآگاه ما هستند و دستگاه روانی ما برای تجربه نکردن احساسمان مکانیسم های دفاعی را بکار می گیرد.

انواع احساسات

احساسات دروني مانند خشم، ناراحتي، ترس، لذت، هيجان و هيجان جنسي، برنامه هاي بيولوژيكي براي بقا هستند كه نبايد ناديده گرفته شوند.
گروهی از احساسات، احساسات بازدارنده هستند. اين احساسات كه ما آنها را به عنوان، اضطراب، عذاب وجدان و شرم مي شناسيم، احساسات دیگر ما را محدود ميكنند تا جايگاه ما را در خانواده، گروه هاي دوستي و اجتماع بالا نگه دارند .
آنچه ما از فرهنگ خود آموخته ايم تا حدود زيادي، شامل پس زدن احساسات ما است. جامعه ما حتي افراد را به خاطر بروز ندادن احساسشان تشويق كرده و اين گونه افراد را مستقل و قوي مي نامد. تعجبي ندارد كه چرا بيشتر افراد از بروز دادن احساساتشان احساس ناخوشآيندي دارند.

١١ علامت كه نشان می دهند شما با بروز دادن احساستان راحت نيستيد:

1. شما در حالیکه مشتاق استراحت هستید، همچنان در محل کار خود هستید .
2. از بحث کردن با شریک زندگی خود اجتناب می کنید
3. هنگامی که  فردی درباره مساله ای ناراحت کننده صحبت می کند، ، می خندید و یا لبخند میزنید.
4. اگر موضوعی در یک بحث اذیتتان می کند، بحث را عوض می کنید.
5. برایتان سخت است که سرعتتان را کاهش دهید و کمی استراحت کنید
6. نمیتوانید تنها باشید.
7. شما زیاد تقصیر را به گردن دیگران میاندازید و آنهارا قضاوت میکنید.
8. نمیتوانید نگران نباشید
9. شما کار کردن را به صمیمیت ترجیح میدهید.
10. نمیتوانید تعریف دیگران از خودتان را بپذیرید.
11. چشمانتان را می چرخانید و میگویید حالا که چی.
حالا می توانید علامتی به نشانه های بالا اضافه کنید؟

مکانیسم های دفاعی

تمام مواردی که به آنها اشاره شد، مکانیسم های دفاعی ما در برابر احساسات هستند. مکانیسم های دفاعی، کارهایی هستند که ما را از شرایط ناخوشایند، دور می کنند. دوری کردن از احساسات هر از چند گاهی خوب است ، حتی باعث سازگاری ما می شود، مانند وقتی که اشک های خود را فرومی دهیم تا در محل کار گریه نکنیم یا  از  عصبانیت دوری می کنیم . با این حال ، به طور معمول اجتناب از ناراحتی های عاطفی با استفاده از مکانیسم های دفاعی مانند 11 مثال ذکر شده، راهکار سلامتی برای طولانی مدت نمی تواند باشد.

جالب است بدانید که احساسات دفن شده ریشه اصلی ترین اختلالات روانپزشکی ما هستند: اضطراب ، افسردگی و اعتیاد.صرفاً کمی یادگیری بیشتر در مورد احساسات می تواند خیال شما را بسیار راحت تر کند و بلافاصله باعث می شود در وهله اول احساس بهتری داشته باشید. خوب است بدانیم:

•  احساسات تحت کنترل آگاهانه ما نیستند و پاسخی طبیعی به محیط هستند.
•  احساسات اصلی برای کمک به زنده ماندن و رشد ما در زندگی وجود دارند.
•  احساسات اصلی در واقع یک سری حس های جسمی هستند که ما آنهارا به صورت عواطف حس میکنیم. به این فکر کنید که در هنگام ناراحتی بدنتان چه احساسی دارد مثلا نوعی سنگینی در ناحیه قلب.
•   هنگام دوری کردن از احساسات، بر بدن فشار وارد می شود و انواع مریضی های جسمانی را خواهیم داشت.

می توانیم مهارت ها و تکنیک هایی را بیاموزیم که به ما کمک می کند بدون اینکه جلوی احساسات خود را بگیریم راحت تر از پس آنها برآییم. وقتی در مورد احساسات اصلی و نحوه کار با آنها یاد بگیریم ، انقلابی در زندگی شخصی و شغلی مان ایجاد می شود. دقیقاً همانطور که در زیست شناسی دبیرستان آموختید که چشم ، گوش ، قلب و معده دارید و کمی درباره نحوه کار آن اعضا یاد گرفتید ، می توانید در مورد احساسات خود بیاموزید و ابزارهایی برای کار با آنها داشته باشید. برای پیشرفت در زندگی ، توانایی فکر کردن و حس کردن لازم است. این در راستای رسیدن به تعادل است. همه ما می توانیم با احساسات راحت تر رشد کنیم و این کار به ما بسیار کمک خواهد کرد.
اگر هر یک از ۱۱ علامت بالا را در خود می بینید ، سعی کنید به خود سخت نگیرید که دارید از مکانیسم های دفاعی استفاده می کنید. به خود یادآوری کنید که ما در فرهنگی زندگی می کنیم که هیچ آموزش و هیچ ابزاری برای مدیریت احساسات به ما نمی دهد، حتا برای بدتر کردن اوضاع ، افسانه هایی به ما آموزش داده می شود مانند: احساسات برای افراد ضعیف است.  فقط شما می توانید از پس آن برآیید! و ما این ارزش ها را می پذیریم سپس وقتی احساساتی داریم و نمی توانیم با اراده محض جلوی آنها را بگیریم ، به خود می گوییم که بد یا ضعیف هستیم که این خود یکی از دلایل ایجاد روانپریشی است.

شما می توانید از یک درمانگر بخواهید برای رو به رو شدن با این احساسات شما را همراهی کند .