خانواده درمانی نوعی روان درمانی است، فقط مورد تحت درمان، شخص نیست بلکه خانواده است.اساس خانواده درمانی، تئوری سیستمی است؛ بدین معنا که روی کل سیستم یک خانواده که ممکن است زیر یک سقف زندگی کنند یا نکنند، کار میکند، و همه اعضاء در جلسات درمانی حضور دارند. خانواده درمانی مشکل را در کلیت تعاملات تمام اعضاء پیدا می کند و نه در یک شخص واحد، چراکه گاهی اوقات سرچشمه بیماری ها و اختلالات روانی پدید آمده در افراد را در تعاملات ناسالم خانواده می توان یافت. خانواده درمانگر روی الگوی ارتباطی و نحوه تعامل اعضاء با یکدیگر تمرکز دارد و اینکه با چه کلام و لحنی این تعاملات رخ می دهند؛ معانی مشتق شده از هر تعامل را با توجه به بافت فرهنگی آن خانواده بررسی می کند، و تلاش می کند تعاملات و رفتارهای سازنده تر همراه درک بهتر یکدیگر رخ دهد. بسیاری از درمانگران از خانواده درمانی جهت درمان و یا کمک به کودکان و نوجوانان خانواده استفاده می نمایند. برای مثال وقتی فرزند نوجوان رفتارهای نافرمانی یا هنجارشکن دارد، یا فرزندی که بزهکار شده، یا والدی که درگیر اعتیاد، ورشکستگی یا افسردگی شده باشد، روی کارکرد کل خانواده اثر گذاشته و هر فردی را در این خانواده درگیر خواهد کرد. در اینصورت مشاوره خانواده گی میتواند بسیار کمک کننده باشد تا خانواده مسیر پر تلاطم خود را راحت تر طی کنند و برای پدیده ناخوشایند پیش آمده راهکاری موثر پیدا کنند، همچنین از آسیب های روانی، جسمی و مالی بیشتر جلوگیری خواهد شد.
