هجوم احساسات و هیجانات منفی زوج ها در قرنطینه:

در شرایط غیرنرمال، مثل این روزهای قرنطینه، بیماری های مهلک، بحران های سیاسی- اقتصادی و گرانی، ابهام، بمباران اطلاعاتی و اخبار منفی، پردازشگر روان افراد  مورد هجوم و حملات بی وقفه قرار می گیرد و چه بسا ظرف روانی هركس، حتی گنجایش و امکان هضم احساسات خودش را هم نداشته باشد چه برسد به دو نفر یا بیشتر. این در حالیست که در شرایط نرمال زندگی، یک رابطه زوجیِ موفق، تنظیم هیجانی، مدیریت احساسات و فراهم کردن حمایت و همدلی برای اعضای خود را  بر دوش دارد. تمام جروبحث های عادی بین زوج ها، بی نظمی ها و بهانه گیری هايي که قبل از زمان قرنطینه و یا هر شرایط بحرانی دیگر قابل تحمل بودند، به قولی آخرين قطره در یک ظرف پر از آب میشوند. قبل از دوران قرنطینه، امکان فاصله فیزیکی افراد خانواده و بخصوص یک زوج، یکی از عواملی بود که به سادگی به خالی شدن ظرف پُر کمک می کرد و به نوعي فضای روانی ایجاد می کرد تا افراد فرصت داشته باشند ضمن صرف زمان تنهایی مورد نیاز خود، بتوانند سر ظرف روانیِ خود را خالی نگه دارند.

 چگونگی مهار و کنترل هیجانات و احساسات منفی زوج ها در قرنطینه:

شاید آنچه که زوج ها در قرنطینه و این روزها نياز دارند پاسخ به این سوال است که چه چیزی به ایشان کمک خواهد کرد تا بتوانند عواطف و احساسات شدید و افکار پریشان کننده خود را مهار و آرام سازند. اتفاقی که شاید پیشتر به کمک شریک زندگیشان (کسی که او نیز اکنون در این زمینه نیاز به کمک دارد) رخ می داد، در این زمان به خصوص نیازمند افراد یا ابزارهای دیگری است.

یکی از در دسترس ترین راه ها گفتگوی اعضا با یکدیگر است. دعوت به کلمه کردن احساسات، جلوی رفتارهای مخربی همچون پرخاشگری و دعوا و رفتارهای خود آسیب رسانی مثل پرخوری، پرخوابی و پناه بردن به مواد و الکل و … را تا حدود زیادی می گیرد و به افزایش همدلی و صبوری در افراد خانواده منجر می شود. ولی در هر حال بهترین راه این است که افراد از خلاقیت خود استفاده کرده و پیدا کنند چه چیزی به آنها در یافتن تسلط نسبی بر زندگی در چنین شرایطی کمک می کند؛ هر آن چیزی که بتواند هوای تازه وارد این اتمسفر کند… .بهتر است افراد برای یادگیری کنترل و تنظیم بهینه هیجانات خود از افراد متخصص در سلامت روان بهره گیرند.

متن کامل در نشریه جرعه (فصلنامه علمی، روانشناختی، ادبی، اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، بهار 1399) چاپ شده است.